خدای من..جلوه گری..!

با تو جوانه میزند ..با تو  .بهار زندگی

با تو پُر از شکوفه ام ..شکوفه های بندگی


باتو که از نسیم و صبح ..صبح تری ..تازه تری

با تو که با خزان عمر ..نمیروی ..نمیروی..!

با تو که از طلوع من با خبری ..با خبری..!

با تو که از تو هر غروب ..میشود از نو ..سپری..

با تو که در نماز هم ..جام ِ شراب میدهی..

با تو که از هرچه هست ..به چشم من..هست تری..!

با تو که از تمام هم ..تمام تر ..سر تری..!

با تو که از هر چه وصف .. که میکنند .. برتری..!

برتر ِ برتر از همه ..خوبتر از خوبتری..

خدای من!!! 

خدای ِ من ..چه دلربا ..جلوه گری..!   

نعره های سنگ

به بال هجرت از تن کویر تشنه میروم

خود ِ نماز غیرتم به جنگ دشنه میروم

مرا به قبله ی سکوت نه اعتنا نه میل بود

که دید نعره ی مرا..که هم تبار ِ سیل بود؟

چنان که نعره های سنگ ..شکست قلب شیشه را ..

طنین درد من نگر .. شکافت  قلب بیشه را..!

چو شیر بیشه ی شبم ..شب سیاه ِ داغدار..

کمین به روز کرده ام ..نشسته ام چراغدار..

چراغ آرزو و خشم.. چو شعله میکشد زجان..

ببین که صبح میشود .. ندای شکر بر  زبان..!


رویای بیدار

توو  خلسه ی خواب آور ِ  یادت

رویای ِ من       بیدارتر میشه

با یاد ِ          درمون ِ نگاه تو 

چشمای من بیمارترمی شه

توو  این سکوت .. صد پاره فریاده

صد پاره احساس  قشنگ شرم

با یک درود با یک  سلام از   تو

با اون صدا و لحن  خوب و گرم

پر میکشن پروانه های   شوق 

پر میکشن آهسته..

 از دل ِ من  ..نرم..

من با همین شوق  ِ پر از نرمی

با  تلخی تردید  می جنگم

توو این نبرد و          جنگ پیروزم

با اینکه  از عشق  تو    می لنگم

این راه ِ کوتاهُ   که     می یبینی

این یک قدم  این دو   قدم  راهو

لنگی عشق           تو نمیذاره

سرعت  بگیرم  طی   کنم ماهو

من تا ابد   در لحظه   می مونم

در لحظه ی دلبستگی  ..دیدار

با من بیا طی کن بریم  با هم

با هم بریم ..باهم ..بریم این بار..!

دوسِت دارم..

چشای ِ تو  رنگ ِ امید ِ  برام

از  نگات  ..گرمی ِ خورشیدُ  می خوام


دستای ِ تو  خود ِ  رویای ِ  منه..

اوّل و  آخر ِ  دنیای ِ  منه..


تو  با دستات می تونی   ماه    بکشی..

شبای ِ   تیره رو  کوتاه  بکشی..


طعم ِ رویا رو  بیاری  توو    چشام..

دستا ت ُ..دستات ُ ..دستا تو..  میخوام..


 واسه ی ِ  دل ِ منم ..  دستای تو 

 می تونه  یه خواب ِ  عالی   بکشه..


دل تو  بیاد یه دنیای ِ  دلم..

مزه ی ِ آرزوها رو     بچشه


بذا (ر) این  دو روزه  عمر مونده رو

دل تو با دل ِ خسته  را(ه) بیاد


نگو که  نمیدونی   من چی می گم..

میدونی ..دوسِت دارم  ..خیلی زیاد   

   


نی لبک

توو گوش ِ یه دشت ِ دور ِ  بی عبور 

صدای ِ      نی لبک ِ یه مرد ِ   کور


نغمه ی ِ سرد ِ  هوای ِ  بی کسی

حس ِ پژمردگی   و     دلوا پسی


می یاره      تنهایی رو   به یاد ِ من

دلهره پا    میذاره    توو  جون و تن

 

در  ِ گوشم  می گه  تنها نمونی

قصه ی ِ غمو  توو  دشتا  نخونی


واسه دل دلبر ِ   بی ریا    خوبه

واسه کعبه ی دلت   خدا خوبه


واسه آسمون.. تن ِ  آبی  بکش

آفتاب و مهتاب و مرغابی بکش


توی ِ قاب ِ چشم آرزوی   ناب ..  روزای قشنگ ِ آفتابی بکش


دو تا چشم که محرم  ِ دست ِ  تو َ ن (تو هستند)

دلُ   رنگ ِ  عشق و بی تابی  بکش.